تأثیر تحریک چندحسی بر میزان اشباع اکسیژن حین معاینه چشم در نوزادان نارس

مقدمه: معاینه چشم برای غربالگری رتینوپاتی نارسی به عنوان یکی از شیوه های دردناک، سبب تغییرات فیزیولوژیک در نوزادان نارس می گردد.تحریک چندحسی یک روش ضددرد غیردارویی می باشد؛ که بر معیارهای فیزیولوژیک نوزادان در طی رویه دردناک تأثیر دارد. هدف: تعیین تأثیر تحریک چندحسی بر میزان اشباع اکسیژن حین معاینه چشم در نوزادان نارس. روش: در این کارآزمایی بالینی تصادفی دو گروهی یک سوکور، 80 نوزاد نارس در بیمارستان خاتم الانبیاء(ص) مشهد در سال 1393 در دو گروه «تحریک چندحسی» و «کنترل» تخصیص یافتند. در گروه مداخله، برنامه تحریک چندحسی 15 دقیقه قبل از شروع معاینه اجرا می شد و گروه کنترل، مراقبت های معمول بخش را دریافت می کردند. میزان اشباع اکسیژن هر نوزاد در فواصل 30 ثانیه ای قبل، حین و بعد از معاینه چشم در چک لیست پژوهشگرساخته و همچنین مشخصات فیزیولوژیک نوزاد ثبت شد. تحلیل داده ها توسط آزمون های تی مستقل، من ویتنی، آنالیزواریانس با اندازه های تکراری با استفاده از نرم افزار spss ویرایش 5/11 انجام شد. یافته ها: میانگین سن جنینی در گروه مداخله 7/1±4/30 و گروه شاهد 8/1±6/30 هفته بود. بر اساس آزمون آنالیز واریانس با اندازه های تکراری، میزان اشباع اکسیژن خون شریانی در هر دو گروه طی مراحل ارزیابی تفاوت معنی داری داشته است (001/0(p<؛ که در مرحله حین معاینه چشم ها این میزان در گروه مداخله 5/3±6/92 و در گروه شاهد 0/2±1/90 بود. تغییرات اشباع اکسیژن در حین معاینه در دو گروه معنی دار بود (001/0(pنتیجه گیری: برنامه تحریک چندحسی کاهش کمتری را در میزان اشباع اکسیژن سبب می شود. تحریک چندحسی به عنوان راهکاری به منظور کاهش تغییرات فیزیولوژیک نوزادان در حین معاینه چشم می تواند استفاده شود.